زندگی را به این سبک دوست ندارم

بدون هیچ گونه برهانی برای خوب شدن آینده ام...

فقط تلاش میکنم...
یک تلاش احمقانه اما پر از حساب کتاب های پیچیده که سر تا پا در مخالفت با روحیات شخصیم هست
گویا از تلاش نکردن میترسم
مطمعا هستم یک روز از این همه تلاش خسته میشوم...
فعلا ولی ادامه میدهم...
تا ببینیم تا چهقدر میشود تحمل کرد...
خسته ام و پریشان حال
به اندازه هزاران سال خودم را فریب داده ام
کاش میتوانستم از این کابوس برخیزم

تنها امیدم خدا است...

۱۸ اسفند ۱۴۰۱

ساعت ۱:۲۵ بامداد